Final Bow for 2012

Every start of the year since I started this blog, eto na yung post ko so bear with it. Medyo edited naman siya ng konting konti. Hahaha. This is a re-post. :-)

____________________

Parang kelan lang, nagpapakahirap ako sa pagaaral. Overnight dito, walang tulugan duon. Defense ngayon, defense ulit bukas. Parang kelan lang, takot na takot akong isipin na baka hindi na kami magkita ni Covin. Parang kelan lang, kinakabahan ako kung gagraduate ba ako o hindi. Parang kelan lang, inaabot ko ang kunwaring diploma ko. Parang kelan lang, halos maiyak ako ng isa isa nang nagkaroon ng trabaho ang mga kaibigan at batchmates ko at ako ay wala pa. Parang kelan lang, nagkaroon ng problema sa health ko kaya hindi ako nakapasok sa unang dalawang araw dito sa kumpanya. Parang kelan lang, nahihirapan akong magadjust sa mga bagong tao at bagong kapaligiran.  Parang kelan lang, natanggap ko ang unang sahod ko, gumimik at nagpakasaya hanggang ito'y maubos. Parang kelan lang nang una ko siyang makita at magsimula ang kilig na nararamdaman ko. Parang kelan lang nang nakabili ako ng isang mahal na bagay na galing sa bulsa ko. Parang kelan lang.

Hay. Napakabilis talaga. Pero wala naman tayong magagawa diba? Nariyan na yan. Hindi na natin maibabalik. Hindi na natin mababago kung ano ang mga nangyari na. So better face the new chapter with a smile and confidence. Pagsisihan ang mga nagawang pagkakamali at gumawa ng paraan para ito ay maituwid. Pagbutihin pang lalo ang mga bagay na nakakatulong sa kapwa. Iwasan ang mga mali. 

Hindi ako gumagawa ng New Year's Resolution kase naniniwala ako na kung me dapat kang baguhin sa sarili mo, gawin mo na ito agad kung maaari. Hindi yung hihintayin mo pa ang Bagong Taon para duon magsimula. Paano kung mga March mo narealize na kelangan mong baguhin ang mga masasama mong gawi, hihintayin mo pa ba yung January 1 the next year para lang masabi na me New Year's Resolution ka. Parang tanga lang diba. Lol.

Napakadaming blessings ang natanggap ko this year at hindi ko alam kung paano ko magpapasalamat ang Diyos dahil dito. Madami din akong narealize na mga bagay na dapat kong ipagpasalamat. Thank you po so much Father God.

Anyways, madami akong planong gawin next year. Grabe, taghirap talaga ako nowadays kaya sinabi ko sa sarili ko na magiipon talaga ako ng bonggang bongga. Hindi muna ko bibili ng mga bagay na meron pa naman ako. Kelangan ko ding masettle lahat ng utang na meron ako. Hay. Ang hindi ko lang mapipigilan is yung mga nakaschedule ko ng lakad. LOL. Diyan ako mahinang kumontrol. Hahaha. Promise, after niyan, hindi na muna ako magyayaya at magpapayaya. Kelangan ko talagang magipon. Me quota pa nga ako eh. Dapat me ganito ganyan na akong amount of money in this certain date. LOL.    

Andami ko ding non-tangible hopes para sa susunod na taon. And here's the list. 

  

LIFE- Unang una siyempre ang buhay. Ano ba naman kaseng mangyayari sayo kung wala kang buhay no. Hindi lang yan yung simpleng buhay. Kasama na diyan yung social life. Imaginine mo na lang no kung buhay ka nga, wala ka namang kaibigan o kahit kakwentuhan man lang. Naniniwala ako sa kasabihan na "No man is an island". Sino ba naman kaseng tao ang kayang maging isla! ECHOS! Seriously speaking, all throughout my life. Kinailangan ko ng pamilya at mga kaibigan para mabuhay. Kayo rin naman dbah! Aminin!

LOVE- Sunod naman ang pagmamahal. Kinikilig ako sa tuwing makakakita ng couple. Dati, naiinggit ako't naiiyak kase lagi kong naiisip na hindi mangyayari sakin yon pero ngayon, nabuksan na yung isip ko na kahet walang taong magmahal sa akin, ok lang kase alam kong nandiyan lang si Papa God. =) Hindi Niya ko pababayaan. And I'm very sure of that!

HEALTH- Next is health. Paano mo naman maeenjoy ang buhay at pagmamahal na ibinibigay sayo kung nakaratay ka lang sa kama at hindi makapagsalita o kaya comatosed ka na. Naiinis ako sa mga taong pinapabayaan ang health nila. Isa na ko dyan. Lol. Isa din ang tatay ko. Inom kase siya ng inom ng alak. Pero pinapabayaan ko na lang. Magaaway lang kase kami. Sabi din kase ng bestfriend ko, hayaan ko na lang daw kase yun na lang yung nakakapagpaligaya sa kanya. Matagal ko bago natanggap yung konsepto na yun pero di naglaon, pinractice ko na din kesa naman magaway lang kame ng bonggang bongga.

  

PEACE- Tulad ng lahat ng tao, isa yan sa matagal ko na talagang pinapanalangin. Hindi lang sakop ng sinasabi kong kapayapaan ang kapayapaan sa pagitan ng mga bansa, nasyon o ng bawat tao kundi ang kapayapaan sa bawat tao mismo. Yung tipong walang alalahanin sa puso. Kasama na din diyan ang pagkakapantay pantay. Yung walang diskriminasyon. Sa kulay man, hitsura, lahi or even, syempre, sa kasarian. Matagal ko ng pinapangarap na mawala ang mga diskriminasyon na iyan lalung lalo na siyempre yung huli. Iniimagine ko tuloy kung anung hitsura ng mundo kung wala lahat yan. Hay!

PROSPERITY- At last but definitely not the least ang kasaganahan. Sapat na pagkain sa mesa, perang panggastos sa buong taon, oras sa pamilya, trabaho.

Ansarap imaginine na ang mundo natin ay punong puno ng mga nabanaggit. Punong puno ng buhay ang mundo, lahat ng tao ay nagmamahalan, malusog ang mga mamamayan, walang away at kalungkutan, naguumapaw sa kasaganahan. Hay. Kelan kaya mangyayari yon. Sana next year na. Magtulong tulong tayong lahat. Walang imposible sa mata Niya. Kaya natin yan. Kahit paunti unti. Sure ako na magagawa natin yan basta me tulungan. Tara na!

Again, Happy Christmas! Mabuhay tayong lahat. May all of us have a New Year full of LIFE, LOVE, HEALTH, PEACE and PROSPERITY. 

Ingats guys!  Huwag na tayong magpaputok! Godbless to all of us!  =)  :-)  =)  :-)  =)  :-)  =)  :-)    

Black Saturday Rants

I know it's Black Saturday and hindi tutugma sa panahong ito ang patutunguhan ng post ko na ito ngunit subalit datapwat kailangan ko itong ilabas. Chos. Wala akong bonggang lakad sa buong bakasyon kaya ang panonood na lang ng American TV Series na Glee and Pretty Little Liars ang pinang-ubos ko ng oras ko. Anlaki ng kasalanan ko ngayon dahil nakakatatlong araw na na bakasyon pero hindi pa din ako nakakapagsimba. And dito na papasok yung isa sa mga medyo pino-problema ko nowadays.

Hindi ako makapagsimba ng ako lang mag-isa. Nahihila ako ng katamaran. Kaya hinihintay ko na lang lagi ang bestfriend ko na magyaya na magsimba kami. I know it's wrong and I know it's a big sin kaya I'm hoping na dumating yung time na makapagsimba ako mag-isa... ng constant. As in every week. Kahit naman ang ibang tao, aminado na hindi sila makapagsimba ng sila lang mag-isa. Like my friend na tinanong ko dati kung makakapagsimba ba siya ng hindi kasama yung boyfriend niya and her answer is no. Na-relief ako ng konti noon. Konti lang naman. Kase I'm not treating that as an excuse para hindi na din ako magsimba mag-isa. Mabuti na nga lang eh me cross-over. Medyo natututo ako ng mga words of God. Nakakabawas ng guilt. Charot.

Another thing na   bothered ako ngayon eh yung crush ko sa twitter. Si Flo. Ok, talagang nag-name drop ako. Hahaha. Flo is a discreet bisexual (if there's such thing as that. Hahaha) na nakilala ko sa PEx. This may sound bitter and yeah, bitter talaga ako sa kanya. Ansungit kase niya. Lalo na nung nalaman niya na crush ko siya. ~___~ Hello, don't be too assuming. Hindi porque crush kita eh makakapag-inarte ka ng bongga sakin. Hahaha. Hindi ko naman alam sa sarili ko kung bakit hindi ko siya ma-unfollow. Baka umaasa pa din ako. Chos. I don't know if me kinalaman yung bitterness ko sa kasungitan niya sakin sa pagka-bother ko or talagang medyo offensive lang ang mga tweets niya. Last Saturday eh nanalo bilang big winner si Slater. Super cute ni Slater no! Chos. Back to the main topic. Ayun nga, Flo tweeted that girls and "pa-girls" will be happy dahil sa pagkapanalo ni Slater. Oh gosh, napaka-hypocrite niya para magtweet ng ganun. I mean, you're bisexual(sabi mo) but you flirt with boys sa twitter as if you're gayer than me tapos magbabato ka ng ganung statement against sa mga kalahi mo. How rude! Ok stop na, masyado na kong nag-iinarte dito. Hahaha.

Lastly, itong kaibigan ko sa work na super flirtatious ang dating! Kaloka lang. When it comes to friendship, wala ka talagang maipipintas sa kanya kase Ms. Congeniality and dating ng lola mo. Ang problema lang talaga eh pagdating sa workmates naming boys. Alam niyo naman sa IT industry, maliit lang ang percentage ng mga babae and kahit saan ka lumingon eh me makikita kang boys. Ansaya lang. Charot. Ngayon nga eh inlababo ang lola mo sa isang team mate namin na married na, me mga anak pa! Kaloka lang. And take note, in a relationship din siya no! Keri lang sana na ganun at walang nangyayari. Kaso eh e-emote emote siya samin ngayon pero kinabukasan eh lumalandi na naman ke churvang team mate. Eh pano naman siya makakaalis sa problema niya ngayon kung ganun ng ganun. Super concerned lang kame sa kanya kaya pinapagalitan namin pero it seems like hindi naman siya nakikinig. :-( Eto pa, me kasabihan siyang kapag ayaw niya sa isang tao unang pagkakakilala pa lang, hindi na niya ito makakasundo kahit kelan. Nakakaloka lang kase me drift ngayon sa team namin and masasabi ko talaga na siya talaga and dahilan nun dahil sa paulit ulit niyang pagpansin sa mga ginagawa ni team mate. Dumating tuloy sa point na nagka-confrontation kaming lahat versus sa team mate namin. Naaawa nga ako sa team mate naming yun kase hindi naman niya nakuha yung sagot sa tanong niya kung me problema ba si friendship sa kanya. Puro kase pag-iwas ang sagot ni friend. Nakakaloka lang.

Hay naku, sana maging ok na ang lahat. Sana mabago natin ang mga bagay na kailangan nating baguhin. Sana mapag-nilay-nilayan natin ngayong panahon ng Semana Santa na handa tayong patawarin ng Diyos sa kung anumang kasalanan ang nagawa natin basta handa tayong tanggapin siya ng buong puso. :-)

Keep safe guys. Godbless. Mwah. :-)

Torn

The crossover never fails to make me ponder on some things in life. Especially sa love. Aware naman kayo na super down ang life ko when it comes to love diba. Arteeee lang. Hahaha. Ayun nga. Matagal ko ng sinet sa utak ko na malaki yung possibility na walang dadating, na tatanda akong walang partner, na mag-isa kong haharapin ang kamatayan. Charot. Kaya nga meron akong post dito sa blog na naglalahad ng mga plans ko sa buhay. Mga plans na ako lang ang sentro, walang kasama, nag-iisa. Huhuhu. Chos. Tapos the preaches sa crossover make me think kung tama ba yung ginawa ko. Kung dapat bang ganun na lang. Kung bukal nga ba sa kalooban ko yung ganung kinabukasan.

Medyo naguguluhan ako ngayon sa takbo ng buhay ko. Hindi ko alam kung go with the flow na lang ba para hindi masaktan or dapat bang kumilos na ako and take the risk para malaman kung mararanasan ko ba yung pinakamasarap na pakiramdam sa buong mundo, yung magmahal at mahalin. Natatawang naiinis nga ako sa sarili ko kase andaming lalaki ang gumugulo sa sistema ko ngayon. Hahaha. Pero the top two (sosyal, top talaga?! Lol) ay sila Chin(the train guy) at si Covin. 

Eto kasing si Chin, basta, lalo ko siyang nagiging super duper over mega crush kahit hindi ko man lang alam yung name niya. Tapos natatakot talaga ako ng bongga na makipagkilala kase nga mahiyain ako. Chos. Pero totoo hindi ko talaga alam kung paano, kelan at saan ko gagawin yun. Tapos wala talaga akong lakas ng loob. Nakakatakot kase. Mukha kase talaga siyang straight tapos mukha pa siyang bata. Baka after niya kong bugbugin eh isuplong niya ko sa mga alagad ng batas. Charot. Basta ayun. Parang hanggang tingin na lang ako. Kaya nga halos maloka ako nung hindi ko siya nakita sa tren for 3 consecutive working days. Andaming pumasok sa isip ko. Na baka nag-iba na siya ng schedule sa tren or baka na-night shift siya or baka nag-o-OJT lang pala siya and tapos na yung contract niya. Shetness lang. Paano na. Pano kung hindi ko na siya makita ulit. Huhuhu. Naku, yan talaga yung isa sa mga malalaking problema ko when it comes it love. Para akong baliw na super paranoid sa mga pwedeng mangyari. Hinaluan pa ng pagkasuper pessimistic ko. Eh kase naman hindi ko man lang alam yung name niya so hindi ko siya ma-a-add sa fb. Tapos hindi naman ako sure kung nagwowork na ba talaga siya. Ay naku basta, paranoia is all over me pagdating sa mga ganyang bagay kaya nagiging miserable ang buhay ko kapag napupunta ako sa ganitong sitwasyon. Mabuti na lang, nakita ko ulit si Chin kahapon and as usual nakasimangot na naman siya. Ewan ko ba para nasa menopausal period niya siya. Wahahaha. Feeling ko tuloy wala siyang girlfriend. Wishful thinking lang. Pero ano nga kaya kung wala siyang gf. Pano ko kaya malalaman kung pwede kame? Charot. Hahaha. Medyo umaasa pa din ang lola mo. Eh kase naman super attracted ako sa kanya and hindi ko na talaga alam ang gagawin ko. Hahaha.

Yung ke Covin naman, bigla ko lang siyang naiisip nowadays kase nakita ko yung gwapo niyang superfriend last Monday na crush ng bayan nung college kame. Yep, super gwapo nga nun. Buti na lang hindi siya yung minahal ko kase worse than hell pa siguro yung maeexperience ko dahil sa dami ng karibal. Hahaha. Isang pang cause ng pagiisip ko sa kanya nowadays eh dahil mag-wa-one year na simula ng huli ko siyang makita. Wala lang. Mahilig kase akong magdwell sa past. Reminiscing lang. Ayun. Ok naman ata siya ngayon kase masaya naman sila ni gf and going strong naman sila. Hindi ko lang sure kung me work na siya. Hay Covin, namiss tuloy kita bigla. Yun lang, I just wanna share yung mga kadramahan ko nowadays. Hahaha.

Me sakit nga pala yung mother ko. Sana lang gumaling na agad siya. Tapos si father dear naman puro kadramahan nowadays. Hay. Kung kelan gusto kong bumawi sa kanilang dalawa, tsaka parang me mga pangyayaring pumipigil sakin. Pero I'm sure, hindi pa huli ang lahat. I'm really hoping na magkakaron pa ko ng pag-asang makabawi sa kanila. Someday, someday. :-)


Keep safe guys. Godbless. Mwah. :-)

I'm A Slave For You

It has been a while since I last treated myself with the things I really love to buy kaya naman ini-schedule ko last week na bibili ako ng ilang items of clothing for myself. Gora agad ako sa Department Store para maghanap ng mga mabibili. Strict ang budget ko kaya sa mga hindi kamahalang brand ako bumili. Hahaha. Diretso ako sa salon para magpagupit. Umuwi na din ako after. Masaya and contented naman ako sa mga nabili ko para sa sarili ko. And I can say na kahit ako lang mag-isa ang nag-malling and nag-shopping, keribels na din naman. Kahit kase approaching na ang Hearts' Day eh nakaya ko pa ding lumakad mag-isa. Ako pa na isa sa mga emotional kapag dumadating ang mga okasyon na me kinalaman sa pagiging alone and lonely ko. Arte lang. Hahaha.

Dumating na nga ang Araw ng mga Puso. Nagsimula at muntik ng matapos nang normal naman ang araw ko kung hindi lang dumating ang oras ng uwian. I thought nakatakas na ako sa mga pag-e-emo pero ng nakaupo na ako sa bus at simulang tumugtog ang mga malulungkot na kanta sa playlist ko, (ok fine, fault ko din na nag-emo ako kase sa emo playlist ako napadpad. Hahaha.) doon na ko nagsimulang mag-emo. Yes! Nag-emo ako sa bus. Unti unting tumulo ang luha ko habang nagbibigay si kuyang konduktor ng mga tiket sa pasahero. Chos. Pero madali lang din naman akong nakabawi. Deadma sa mga girls na may hawak ng flowers. Tagos tagusan na lang din ang tingin ko sa mga couples na magka-holding hands na nakakasalubong ko. Minsan tuloy natatanong ko kung ano kayang feeling ng hindi single. Lumandi tuloy ako ngayon... ng konti. Yes, konti lang.

Effect ng pagiging malandi ko nowadays ang pakikipagsikikan ko sa crush ko sa tren. Iba to. Yes, me crush na naman ako sa tren. And yes na naman, andami kong crush. I know right! Siguro kapag nilista ko sila eh lalagpas sila ng 15. And me ranking pa yan. And number 1 siya. Wahahaha. Pero ang masaklap dun eh mga 80% sa kanila ay straight. Ahhhhmmm, I think so. Kase karamihan sa kanila, either me girlfriend or borta na tipong manggugulpi ng bading. Hahaha. Eto na ang kalandian ko. Actually, medyo demure pa yung ginawa ko kung iko-compare sa iba. Hahaha. No offense meant to others ha. Pero kase nga naman sa sobrang arte at drama ko, puro tingin na lang yung nagagawa ko. Hahaha. So eto na!!! Last week ko narealize na bonggang bonggang crush ko na pala si, let's call him, Chin. Chinito kase siya. And hindi ko din alam yung name niya. So as I was walking on the aisle ng tren, hinahanap ko na agad siya. Yeah, ganun ko siya ka-crush. Hahaha. Naupo akong dismayado dahil hindi ko siya makita kaya umupo ako na lumong lumo. But shetness, paglingon ko sa kaliwa ko, ohhhh myyyyy gooooosh, andun pala siya kaya sinamantala ko ang pagkakataon. Kahit malaki pa ang space between us, tinodo ko na! Kapag me uupo sa tabi ko, umuusog ako papunta sa direction niya. Hahaha. Para-paraan talaga. Nagkaron pa ng awkward moment kase tumabi sakin yung schoolmate ko dati na hindi ko ka-close kahit lagi kaming nagkikita sa university. Kaya naman nag-post talaga ako sa fb na yun na ang most awkward moment in my life. Totoo naman kase eh. Ang hirap kaya. Kaya gumawa ako ng paraan para matigil na ang awkward moment na yun pero my gosh, mas naging awkward pa yung moment. Kase me babaeng sumiksik ng bonggang bongga sa right side ko. As in bonggang bongga talaga. As in!!! Kaya super close kame ng bonggang bongga ni Chin. Super close talaga. As in talaga!!! Hahaha. Super shoulder to shoulder and arm to arm kame. Grabe. Bongga talaga yung moment na yun. My gosh talaga. Kaso nga lang nakalong-sleeves ako nun kaya me nakahadlang sa pagkakadikit namin ng skin to skin. Hahahaha. Nakakaloka lang kase sa sobrang kilig ko nun, hindi ko na napalitan ang current na kumakanta sa player ko. Naka-repeat kase siya para maganda ang backgroud music habang naglalakad ako galing ng bahay. Hahaha. Guess what it is. I'm a slave for you by Britney Spears. Nakakaloka lang. Bagay na bagay. NAKAKALOKA!!! Hahahahaha.

Naging super saya ng araw ko dahil dun. Wala talagang nakasira ng mood ko. My gosh lang. Hahaha. Super epic talaga ng moment na yun. Lalo tuloy uminit ang marubdob kong nararamdaman para ke Chin. Chos!!! Hahahaha. Kaso me problema ako. Mukahng straight na naman si Chin. Syempre hindi ako sure no. Kaya naman nanghingi ako ng payo sa friend kong si Toot sa kung anong masasabi niya sa balak kong gawin. Gusto ko kasing i-approach si Chin one of these days and balak kong kunin yung number niya. Sabi niya, ok lang daw. Kase daw, hindi ko malalaman kung merong chance or wala. And walang masisimulan kung walang magsisimula. Pero ayun nga, I'm not yet ready pala. Hahaha. Ang hirap pala ng gusto kong gawin. Pano kung straight pala siya at mapahiya pa ko. Keri lang siguro kung hindi na kame magkikta ulit pero malabo yun kase madalas ko siyang nakakasakay sa train. I really don't know what to do. Tsss.

Napakabait talaga ni Father God dahil sinagot niya agad yung mga tanong ko. Sa wakas eh naging prepared na kong sumama sa religious activity ng friend kong si Eunny. Na-recruit lang din siya ng isa naming officemate na umattend sa activity na 'to named Doulos. Kinabahan ako nung una kase me activity para sa mga first-timers. Eh hindi pa naman ako sanay na ganun. Na makiki-mingle agad sa mga taong first time ko lang nakita. Mabuti na lang at hindi ako sapilitang pinasali sa laro. Hahaha. Tamang tama naman ang topic. Love. Me isang preacher for every session. And syempre the Love of God for us ang tinumbok ng usapin. Masaya, nakakakilig ang kwento ni Sir na nag-share ng kanyang love life. Pero syempre medyo out of place ako kase pang-straight people yung preach pero keribels na din. Nakakakilig pa din. Nakakatuwa. Nakakataba ng puso. At sa dulo, isang bagay ang natutunan ko. Na ang Diyos, alam Niya ang bagay na hinihiling natin sa kaibuturan ng ating mga puso. Bago pa man natin ito maisatinig, alam na Niya. Kaya't huwag magmadali. Manalig lang sa Kanya. Dahil Siya lamang ang tunay na nakaaalam ng mga bagay na makakapagpasaya sa atin. Ng mga bagay na maghahatid satin sa tunay na kasiyahan. :-)

Naliwanagan ako sa sa mga aral na natutunan ko that night pero hindi ko pa rin isinasantabi yung bagay na walang darating para sakin. Kase baka ang balak ng Diyos para sa akin eh ang mamuhay ng walang kapareha ngunit puno naman ng pagmamahal galing sa ibang tao habang ako'y tumutulong sa mga taong nangangailangan ng aking tulong. :-)

Ang title ng post na ito ay hindi lang tungkol sa pagkahumaling ko ke Ching kundi ang pagiging alipin ko sa Diyos. :-)

Keep safe guys. Godbless us all. Mwah. :-)