LET'SWELCOME 2011 WITH A BANG!!! Actually, I've done it! Hindi nga lang sa mismong January 1 kundi ngayong araw. Grabe anong petsa na ko pumasok ngayong araw because 2:30 am na ako nakauwe ng bahay kagabi. Nakakaloka. Let me tell you the story kung bakit at paano nangyari yan.
Binyag ng pamangkin ko kahapon. Sa chapel sa MOA ginanap yung binyag. As usual, me mga late na godparents kaya kinailangan ng mga proxy at isa ko sa mga napili na sumama sa loob. Naging super exciting sa akin ng experience na yun kase first time kong hahawak ng kandila, magdadasal at makikilahok sa ganung ceremony. After that, diretso agad kami sa reception which is sa seaside.
Nakakainis ng bonggang bongga ung service nung restaurant na kinainan namin kase wala man lang kaeffort effort. Anung petsa na, hindi pa ready yung ibang food. Tapos nakakainis pa yung setting nila. Halatang hindi pinaghandaan. Parang nasa isip nila, matapos lang at mabayaran sila ok na. Kaya hindi naman sa panglalait pero hindi talaga maganda yung service nila. Hindi ko na lang sasabihin yung name nung restaurant for their own good. Sana lang marealize nila yun at pagandahin na nila yung serbisyo nila. Haha.
After eating bumalik ako ng MOA to attend our high school class reunion. Biglaan yung lakad na yun kaya sumunod lang ako. Nung araw lang na yun nafinalize yung plano. Kumakain sila sa Pizza Hut pagdating ko. Siyanga pala, nagulat ako nang yung high school crush ko yung sumundo sa akin sa labas. Haha. Well, to tell you frankly, hindi ko na siya crush (ang kapal ng mukha eh no! Lol). Nagulat lang ako na siya pa yung pumunta sa labas para sunduin ako.
Hindi na ako kumain because I'm very full na that time kase nga kakakain ko lang dun sa reception ng binyag. So todo catch ups kami sa isa't isa. Todo kwentuhan 'bout sa work and studies. Me mga hindi pa kase graduate samin kase mga 5 years yung course nila. Todo picture picture din gamit yung SLR nung classmate ko. Nagulat nga ako ng me ganun agad siya for the fact that we're only working for several months pa lang.
So tinanong ko siya and sinabi niya sa akin na incentive lang yun galing sa company nila. Naisip ko tuloy, ambongga naman ng company nila namimigay na lang ng mga ganung gadgets. Actually, bongga naman talaga ng company nila kase isa yun sa mga top call centers sa Philippines. Naamazed lang ako na hindi biro ung worth ng mga pinamimigay nila sa incentives. Bongga talaga!
After eating, akala ko uwian na agad. Kasama pala sa plano yung inuman. Kinabahan lang lang ako ng kaunti kase hindi talaga ako umiinom. Promise. Pero nandun na eh. Wala na kong magagawa. Go with the flow na lang. Magpass na lang pag hindi na kaya. So punta kami sa Harbour Square. Inuman na. Beer and tequila. Mainit sa lalamunan yung tequila. Pero mas feel ko sa compared dun sa beer kase ambaho nung beer. Dun pa lang, ayaw ko ng ituloy yung paginom. Nakailang rounds din nung tequila. Nagpapicture ako sa cp ko with hs crush. Nagulat ako dahil inakbayan niya ko. Yung pagkagulat na iyon ay hindi dahil sa pagkakilig kundi dahil minsan lang mangyari sa akin yung mga ganung bagay. Naisip ko tuloy na baka lasing na siya. Sayang lang at hindi kita sa kuha yung pagkakaakbay niya sa akin. Echos.
Nagspin the bottle kame. Diretsahan ang mga tanong. As expected ang tanong sa 'kin is kung anung masasabi ko dun sa hs crush ko. Tumaba siya. Yun lang. Follow up question, crush ko pa daw ba siya. Hindi na, sabi ko. Hindi na naman talaga eh. Kung ano man yung kakaiba kong nararamdaman nung gabing yun, feeling of excitement lang yun dahil matagal ko na siyang hindi nakikita. That's all. Thank you. Echos.
Passed 1am na nang umuwi kame. Me isa sa amin na sa Cavite pa uuwi kaya nagantay muna kame ng masasakyan niya. Isang oras kaming nagantay pero wala man lang ni isang bus ang dumaan kaya nag give in na siya na magovernight sa bahay ng isa naming kasama. So nakauwe kami ng matiwasay.
Masyado ng mahaba ang post na ito pero marami pang nangyari sa akin bago pa naman matapos ang taon. Naging maayos ang pagsalubong namin sa taong 2011. We attended a mass and as usual andami kong natutunan sa sermon ng aming beloved parish priest. Hinihiling ko lang na sana maisabuhay ko yung mga yun.
Nung huling araw nga pala ng pasok para sa taong 2010, nagkita kita kami ng mga college friends ko. Nagulat ako ng makita kong hindi ko naman kaclose yung iba pero I thought positive that time kaya naging masaya naman yung get together namin. And I'm sure mauulit pa yun.
Napansin kong dumadalas ang paglalakwatsa ko nowadays kaya yan ang isa sa mga babawasan ko na from now on. Hindi po ito resolution. Nagkaton lang na ngayon ko to narealize. Lol. Kelangan kong mag ipon and sisimulan ko na yan ngayon. Promise. Hindi na ako magvovolunteer na magschedule ng mga lakwatsa. Last na tong mga matagal ng nakaschedule. Last year pa ito at hindi ko ito pwedeng tanggalin sa schedule ko dahil mahalaga ito. After na nito tsaka ko titigilan ang paglalakwatsa. Promise!
Tama na! Mahaba na masyado! A PROSPEROUS NEW YEAR GUYS! Ingat always, Godbless us all. =)
Nakakainis ng bonggang bongga ung service nung restaurant na kinainan namin kase wala man lang kaeffort effort. Anung petsa na, hindi pa ready yung ibang food. Tapos nakakainis pa yung setting nila. Halatang hindi pinaghandaan. Parang nasa isip nila, matapos lang at mabayaran sila ok na. Kaya hindi naman sa panglalait pero hindi talaga maganda yung service nila. Hindi ko na lang sasabihin yung name nung restaurant for their own good. Sana lang marealize nila yun at pagandahin na nila yung serbisyo nila. Haha.
After eating bumalik ako ng MOA to attend our high school class reunion. Biglaan yung lakad na yun kaya sumunod lang ako. Nung araw lang na yun nafinalize yung plano. Kumakain sila sa Pizza Hut pagdating ko. Siyanga pala, nagulat ako nang yung high school crush ko yung sumundo sa akin sa labas. Haha. Well, to tell you frankly, hindi ko na siya crush (ang kapal ng mukha eh no! Lol). Nagulat lang ako na siya pa yung pumunta sa labas para sunduin ako.
Hindi na ako kumain because I'm very full na that time kase nga kakakain ko lang dun sa reception ng binyag. So todo catch ups kami sa isa't isa. Todo kwentuhan 'bout sa work and studies. Me mga hindi pa kase graduate samin kase mga 5 years yung course nila. Todo picture picture din gamit yung SLR nung classmate ko. Nagulat nga ako ng me ganun agad siya for the fact that we're only working for several months pa lang.
So tinanong ko siya and sinabi niya sa akin na incentive lang yun galing sa company nila. Naisip ko tuloy, ambongga naman ng company nila namimigay na lang ng mga ganung gadgets. Actually, bongga naman talaga ng company nila kase isa yun sa mga top call centers sa Philippines. Naamazed lang ako na hindi biro ung worth ng mga pinamimigay nila sa incentives. Bongga talaga!
After eating, akala ko uwian na agad. Kasama pala sa plano yung inuman. Kinabahan lang lang ako ng kaunti kase hindi talaga ako umiinom. Promise. Pero nandun na eh. Wala na kong magagawa. Go with the flow na lang. Magpass na lang pag hindi na kaya. So punta kami sa Harbour Square. Inuman na. Beer and tequila. Mainit sa lalamunan yung tequila. Pero mas feel ko sa compared dun sa beer kase ambaho nung beer. Dun pa lang, ayaw ko ng ituloy yung paginom. Nakailang rounds din nung tequila. Nagpapicture ako sa cp ko with hs crush. Nagulat ako dahil inakbayan niya ko. Yung pagkagulat na iyon ay hindi dahil sa pagkakilig kundi dahil minsan lang mangyari sa akin yung mga ganung bagay. Naisip ko tuloy na baka lasing na siya. Sayang lang at hindi kita sa kuha yung pagkakaakbay niya sa akin. Echos.
Nagspin the bottle kame. Diretsahan ang mga tanong. As expected ang tanong sa 'kin is kung anung masasabi ko dun sa hs crush ko. Tumaba siya. Yun lang. Follow up question, crush ko pa daw ba siya. Hindi na, sabi ko. Hindi na naman talaga eh. Kung ano man yung kakaiba kong nararamdaman nung gabing yun, feeling of excitement lang yun dahil matagal ko na siyang hindi nakikita. That's all. Thank you. Echos.
Passed 1am na nang umuwi kame. Me isa sa amin na sa Cavite pa uuwi kaya nagantay muna kame ng masasakyan niya. Isang oras kaming nagantay pero wala man lang ni isang bus ang dumaan kaya nag give in na siya na magovernight sa bahay ng isa naming kasama. So nakauwe kami ng matiwasay.
Masyado ng mahaba ang post na ito pero marami pang nangyari sa akin bago pa naman matapos ang taon. Naging maayos ang pagsalubong namin sa taong 2011. We attended a mass and as usual andami kong natutunan sa sermon ng aming beloved parish priest. Hinihiling ko lang na sana maisabuhay ko yung mga yun.
Nung huling araw nga pala ng pasok para sa taong 2010, nagkita kita kami ng mga college friends ko. Nagulat ako ng makita kong hindi ko naman kaclose yung iba pero I thought positive that time kaya naging masaya naman yung get together namin. And I'm sure mauulit pa yun.
Napansin kong dumadalas ang paglalakwatsa ko nowadays kaya yan ang isa sa mga babawasan ko na from now on. Hindi po ito resolution. Nagkaton lang na ngayon ko to narealize. Lol. Kelangan kong mag ipon and sisimulan ko na yan ngayon. Promise. Hindi na ako magvovolunteer na magschedule ng mga lakwatsa. Last na tong mga matagal ng nakaschedule. Last year pa ito at hindi ko ito pwedeng tanggalin sa schedule ko dahil mahalaga ito. After na nito tsaka ko titigilan ang paglalakwatsa. Promise!
Tama na! Mahaba na masyado! A PROSPEROUS NEW YEAR GUYS! Ingat always, Godbless us all. =)
