"Bakla! bakla! bakla!"
Nakakabadtrip yung mga taong kelangan pang ipangalandakan na bakla ka. Kulang na lang lagyan ka nila ng malaking tag na me nakasulat na "BAKLA". Oo all caps na, bold pa. Eto pa, 500 ang font. Hahahaha. I'm wondering tuloy kung anong napapala nila sa pangmamaliit ng tao.
Hindi ko alam kung nagawa ko na ito dati dito sa blog ko pero maglalabas ako ng sama ng loob ko sa mga taong makikitid ang utak. Unang una sa lahat hindi niyo na kame kelangang tawaging bakla dahil given na yun. Redundant much?! Lol. Nakakarindi kase yung paulit ulit. Oo na aware din naman kame siguro no.
Naalala ko dati nung me tumutukso sa akin. Sabi ng ate ko, "Kapag me tumutukso sayo, isagot mo, 'obvious ba?'". So ako naman, bilang masunuring kapatid, sinunod ko naman yung ate ko. Eh bata pa ako nun. Hindi ko pa alam ang ibig sabihin ng obvious. Hahaha. So ako, sinunod ko nga yung ate ko. Natahimik yung nanunukso sa akin. Feeling ko tuloy, effective. Lumaki na ako ng marealize ko na parang tanga pala yung sinabi ko. Putek. Pinahamak pa pala akong lalo ng ate ko. Lol.
Habang tumatanda ako (20 pa lang ako ngayon. Feeling matured lang. Hahaha), andami dami kong tanong sa buhay tungkol sa pagiging ganito ko. Kung masama ba ito tulad ng sinasabi ng karamihan. Kung anong mangyayari sa akin pagtanda ko. Kung me basbas ba ni Father God ang pagiging ganito at kung me purpose ba maging ganito.
Kung madaming tanong ang pumasok sa aking isipan, sobrang dami din namang nakakalitong sagot ang umikot sa isip ko. Siguro it's brought na ng mga paniniwala ng mga taong nakapaligid sa akin kaya naging negatibo ang pananaw ko sa buhay. Actually, nawalan ako ng tiwala sa sarili ko tsaka feeling ko wala akong silbi sa mundo. Pero ngayon, naging open-minded na ako. Madami akong tinignang mga anggulo sa pagtataya ng mga bagay bagay. Bakit ko 'to ginawa? Nagsawa na kase ako sa mga nakakalungkot na nangyayari sa buhay ko dahil sa pagiging ganito. Naisip ko na kelangan ding magbago. Overhauling kumbaga. Nagamit ko na naman ang signature word ni Robert. Lol.
Matapos ang ilang oras na pagtataya? Akala ko wala akong makukuhang responde pero tadhana na din ang nagdala sa akin sa mga sagot na kailangan ko. Bigla bigla ang dating ng mga realizations ko. Wala akong pakeilam kung hindi ako sasang-ayunan ng mga makakabasa nito pero I know deep inside my heart na dumulog ako sa Kanya bago gumawa ng mga pagbabago sa buhay ko.
First issue: Masama nga bang maging bakla. Ang sagot ko, HINDI. Para sa akin, hindi masamang maging ganito. Dahil unang una sa lahat, hindi ito choice. Nakakainis ang mga taong nagsasabing ito ay aming pinili. Hindi namin ito pinili. Sino ba namang tao na nasa tamang pag-iisip ang pipili sa isang landas na alam niyang magiging malubak na nga ang daan, wala pang kasiguraduhan ang patutunguhan? Sino? Kung ito ay choice, sa unang una pa lamang ay sa pagiging straight na ako pupunta. Ang hirap kayang maging ganito! Sobra! Ilang beses ko na ngang pinagpe-pray na sana wala ng maging ganito hindi dahil sa mali ito kundi dahil sa mahirap ito. Sobrang hirap talaga. Lalo pang pinapahirap ng mga taong mapanghusga. Follow-up answer, ang masama sa pagiging ganito ay kung mag-e-engage ka sa sexual activities. Sa usaping iyan, hindi ko na maitatanggi na madami akong kabaro ang sumuko sa kasalanang iyan. BUT, a very big but, hindi lamang sa mga 3rd sex applicable ang sin na iyan. Para rin kase yang pre-marital sex kung saan nakikipagtalik ang isang indibidwal out of wedlock. Ang pinagkaiba lang, sa aking pananaw (na medyo shaky pa when it come to this issue), kahit kelan eh hindi magiging tama ang sex with the same gender, kahit kasal pa kayo. Naniniwala kase ako na ang katawan natin ay isang sagradong bahagi ng ating pagkatao na ibinigay Niya sa atin kaya kelangan nating pakaingatan. Thus, sa ngayon, naniniwala ako na isang kalapastanganan sa ating katawan ang pakikipagtalik with the same gender. Ayan ay sa pananaw ko lamang. Sa ngayon. Maaring mabago yan pagdating ng araw. Lol. Totoo naman. We'll never know. Life's like a box of chocolates, it's full of surprises. :-)
Second issue: Kung anong mangyayari sa akin pagtanda ko. Dati, dito ako takot na takot sa totoo lang. Kung anung mangyayari sa akin pagtanda ko. Kung me magaalaga ba sa akin kung sakaling hindi ako magkaroon ng sariling pamilya which is way nearer from the reality kase hindi talaga ako kelan man nagkagusto sa isang girl. Lol. Pero nitong mga nakaraang araw, actually gabi. Wait, off topic muna. Nito kasing mga nakaraang gabi, gustong gusto kong mahiga pero yung nakadilat lang. Yung tipong relax relax ng konti tapos magiisip ng malalim. So ayun nga, nitong mga nakaraang gabi ay isama na din yung mga lifeless weekends ko, pinlano ko talaga yung future ko. Hahaha. I mean, better ready than sorry. Wow, new saying. Hahaha. So eto nga. Nagkaroon ako ng sarili kong timeline sa utak ko. First, by the age of 25, kelangan, napagawa ko na yung bahay namin. Yung tipong, maganda talaga. Gusto ko kase magkakasama pa din kaming buong angkan sa bahay. Kahit maliit, basta mataas. Kasya na naman siguro kami dun no. Next, by the age of 30, gusto ko me kotse na ko. Super late na malamang pero hindi naman ako ganun kayaman para magkaroon agad ng car. Lol. Next, 35, gusto ko me ilang millions na ko. LOLOLOL. Millions talaga! Echos lang. Kahit 1 million lang. Enough to start a business. Next 40, me sarili na akong anak. Not the one that came from me. As I said earlier, wala pa sa plans ko ang magkaroon ng family someday. Yep, me balak akong mag-ampon. Gusto ko din by that time, me isa pa kong malaking sasakyan. Gagamitin ko sa pamamasyal ng family sa mga out of town trips. And one of my ultimate dreams, yung magbigay ng mga pagkain sa mga mahihirap. Yung isang bag sa isang family na ang laman ay mga basic necessities ng isang pamilya. Pero gusto ko karamihan, pagkain talaga. Gusto ko diyan magsimula yung bonggang pagtulong ko. Then tuloy tuloy hanggang tumanda. Siguro by the age of 50, pwede na kong mamatay. Ok na yun. Siguro, nagawa ko na yung mga gusto kong gawin. Natulungan ko na yung mga gusto kong matulungan at ok na yung future ng mga maiiwan ko dito sa earth. :-)
Third Issue: Kung me basbas ba ni Father God ang pagiging ganito at kung me purpose ba maging ganito. Naniniwala ako na mahal tayong lahat ni Father God regardless of our sexuality at wala tayo dito kung wala tayong purpose sa buhay. Tapos!Masakit isipin na may mga nagsasabi na ang demonyo ang dahilan kaya me mga taong katulad ko. Nagtataka ako kung saan nanggaling ang konseptong iyon. Napatunayan na ba nila iyon? Kahit mga wala kaming kasalanan eh parang me stigma na sa mga katulad ko na masamang tao kami. Napakasakit isipin noon. Hindi lang naman kame ang mga nakakagawa ng kasalanan sa mundo. Pare-pareho lang naman tayong lahat na mga tao, nagkakasala. Hindi naman porque ganito ka eh masamang tao ka na. Naniniwala ako na lahat ng tao eh me kabutihang taglay. Kahit ikaw na ang most wanted sa Earth, me natitira pa ding kabutihan diyan sa kaibuturan ng iyong puso. Basta ako, naniniwala ako na mahal Niya talaga tayong lahat. Nasa sa atin na lamang kung saang landas ang tatahakin natin. Kung ang balikong daan ba o ang landas patungo sa Kanya.
Nailahad ko na ang mga saloobin na dapat ilahad. It's your choice na lamang kung anung damdamin ang ilalahad niyo sa mga katulad ko. Ingat na lamang mga kaibigan. Godbless us all.
