Powered By Blogger

Wednesday, May 4, 2011

Laser Tag/One Last Cry

Natuloy kami last Monday sa Market Market para sa Laser Tag sa Lazer Xtreme. Maaga kaming dumating. 6:00pm pa yung reservation namin pero 5:10 pa lang eh nandun na kame. Excited much? Siguro. Lol.

Nagkwentuhan muna kame habang hinihintay yung time. Then eto na. In-orient kame for several minutes habang sinusuot yung vest. Tapos biglang nagpasukan na. Ansaya saya. Nakakatuwa. Barilan dito. Barilan doon. Bang bang bang. Echos. Parang mga pulis. Nakakatawa kapag umiiwas kame sa mga nambabaril samin. Me paupo upo pang nalalaman. Parang mga sundalo na nasa giyera. Lol.

Twenty minutes lang per session. Dalawa yung session namin. Kaya after magpahinga from the first session, bumalik na uli kame. Talo ang team namin sa parehong rounds. Hahaha. Ang rank ko 13/19 sa first round, 14/19 naman sa pangalawa. Wahahaha.

Nagtataka lang ako kase bakit mga super pawisan ng mga officemates ko pagkalabas namin ng battlefield (Echos! Battlefield talaga. LOL). Grabe as in akala mo tumakbo sila ng 10 kms. Hahahaha. Pero ako fresh na fresh pa rin from the fight. Wahahaha. Ansaya saya pala ng ganun. Sana maulit uli namin yun. Soon.

After nung Laser Tag, nagpunta na kame sa pinareserve na table for us sa isang restaurant named Abe (not quite sure) sa labas ng Serendra (not sure ule. Lol). It took our 30 mintues to just wait. Eh akala ko ba me reservation. Ganito pala yung nangyari. Yung manager namin, tinatawagan pala kanina nung isa employee nung restaurant habang nasa kalagitnaan kame ng pagbabang bang. Hahaha. Eh siyempre nageenjoy kame nun kaya ayun, hindi niya nasagot. Akala ata nung employee, cancelled na yung reservation namin. Super tagal tuloy naming nag-antay. Yung order din namin, super tagal ding dumating. Lol.

Anong oras na kame natapos kumain kaya anung oras na din kame nakauwe. Grabe. Natakot nga ako nung time na yun kase sarado na yung LRT tapos super layo pa ng panggagalingan ko. Tapos isang mahabang byahe pa na ako lang mag-isa. Katakot kaya! Lol. Yun lang. Ansaya saya talaga nung Laser Tag. Sana maulit talaga siya soon. Kaya sana magkaron ulit ng promo. LOL.

____________________

Namatay na si Osama Bin Laden. Pero hindi man lang nabawasan yung pangamba ko when it comes to terrorism. Hindi lang naman kase siya yung gumagawa ng lahat ng yun no! Kahit sabihin pa na siya yung mastermind ng lahat ng kaguluhan sa mundo, madali lang namang palitan yung ganun. Kaya hindi pa din ako kampante na mawawala na ang terorismo. Nagtataka din ako na tuwang tuwa pa talaga yung mga tao sa pagkamatay niya. Ok lang sana kung masaya lang pero parang galak na galak pa yung iba tapos parang ipinagbubunyi pa nila yung nangyari. Hahaha. Kelan pa naging masaya na me mamatay na tao. Kahit gaano pa siya kasama, tao pa din siya. Tama na nga. Mahihirapan din akong i-justify kung anu yung tinutumbok ko. Lol. Leave it that way na lang.

____________________

Speaking of Tumbok, magshoshowing na ata yang movie na yan ni Cristine Reyes. Nagtataka lang ako kung bakit tinaon pa ni Cristine na magsho-showing yung movie niya ng ipangalandakan niya sa press yung "change" na gagawin niya sa sarili niya. Wala lang. Parang ginawa niya lang na promo para sa movie.

____________________

Hindi ko napigilang i-text yung crush ko sa school (na graduate na ngayon) kung kumusta na siya. At nainis ako sa sarili ko sa ginawa ko. Ang babaw no. Eh kase naman, pinangako ko na sa sarili ko na hindi na ako maghahabol sa mga taong ayaw sakin. Although, hindi niya directly in-state na hindi niya ko feel, gosh naman, gut feeling na lang. Super sensitive pa naman ako sa mga ganung bagay

Anyway, dahil dun sa kababawan na yun, umiyak na naman ako kagabi. Shetness talaga. Nakakainis kase eh. Na-feel ko na naman yung inferiority complex na bumalot sa akin. Nakakababa ng pagkatao yung pinagmumukha kang tanga. As in. Mas maganda pa talaga na prangkahin nila ako no kesa yung pinagmumukha nila akong aso na sunod ng sunod sa kanila. Kainis.

Ngayon, hindi ko alam kung buburahin ko na yung number niya para hindi na ako ma-tempt na i-text siya uli. Pero nagdadalawang isip ako. hindi naman ata kase siya aware na pinagmumukha niya akong tanga. Unfair naman ata sa kanya yun. Pero kase hangga't nandyan yung number niya, mate-tempt at mate-tempt akong i-text siya eh. Kainis!  

Bye na nga. Naiinis lang ako sa sarili ko. Haha. Ingats guys. Godbless. :-)

No comments:

Post a Comment