Powered By Blogger

Monday, May 16, 2011

Fast Five

Akala ko tanggap ko na. Akala ko tanggap ko na ang malaking posibilidad na magi-sa kong tatahakin ang landas ng pagtanda na puno ng hirap at pagsubok. Akala ko tanggap ko na. Akala ko tanggap ko na ng buong buo. Buong buo na tipong hindi na ako maaapektuhan ng mga bagay bagay na umuukol sa pagiisa sa buhay. Pagiisa sa buhay na matagal kong kinatakutan at akala ko eh tanggap ko na talaga. Paulit ulit at paikot ikot. Pulit ulit at paikot ikot na lang pala ang mga sinasabi ko. Wahaha.

Habang tumatagal eh nakikita ko na ng bonggang bongga yung epekto sa akin ng pagbabago ko. Wait nga! Parang paulit ulit na naman yung sinasabi ko. Nasabi ko na ata yan sa mga previous posts ko. Nakakaloka. Lol. Eh kase naman, habang dumadaan ang mga araw, lalo kong nakikita yung pagbabago sa sarili ko. At habang nagtatagal at dumadaloy sa harapan ko ang mga kaganapan, lalong lumilinaw yung maaari kong patunguhan kapag nagpatuloy pa ito. Shetness. The monster inside me is really getting bigger and bigger. Hindi ko na siya kayang kontrolin. Actually, siya pa mismo ang kumokontrol sa akin. Papaano ako nadako sa ganyang conclusion? Ganito kase yun.


Naranasan mo na ba ang pakiramdam na ikaw mismo ang gumagawa ng paraan na magkaroon ng pangyayari sa buhay mo na makakapagpatunay sa isang bagay na gustong mong patunayan sa sarili mo? Magulo ba? Ok, magbibigay ako ng example. These past few days kase, mapapansin din naman sa mga posts ko, naging sentro na ng mga pag-iisip ko yung sarili ko at yung future ko. Alam mo yun? Masyado ko ng hinahanda ang sarili ko sa mga maaaring mangyari. Especially ang pagiging solo flight ko sa future. Alam naman nating lahat ang pagiging malabo ng kinabukasan ng mga taong katulad ko diba? So ayan na nga! Sa sobrang pagpe-prepare ko, gusto ko ng ma-test ngayon yung feeling ng pag-iisa kaya gumagawa ako ng paraan para maranasan yun. Sounds weird? Yes, it is. Aminado ako. Ang gulo talaga ng sistema ko ngayon. Segue lang. Lol. So ayun nga. Siguro ini-imagine mo kung paano ko ginagawa. Maiinis ka. Promise. Hahaha.


First, sa family ko. Grabe no! Napaka-negative ko. Iniisip ko na kahit yung family ko, iiwanan din ako in the future. Hays. Eto pa, ang pinakanakakainis dyan eh, iniisp ko na ang sama sama nila towards sa akin. Iniisip ko na pinakikisamahan lang nila ako dahil malaking tulong ako financially sa family namin. Grabe no. I'm so bad. Hindi ko alam kung bakit nagkakaganito ba yung family namin. Parang walang magandang patutunguhan. Bawat isa sa amin eh me grudge para sa iba. Nangunguna na ako dyan. Sa totoo lang, masyado na akong malayo sa family ko. Hindi na din ako gumagawa ng paraan para mapalapit sa kanila. Ang tanging nagdudugtong na lamang  sa amin eh ang truth na kelangan namin ang isa't isa dahil napapakinabangan namin ang bawat isa. Hay. Isa pa sa mga natitirang koneksyon namin eh ang mga pamangkin ko na mahal na mahal namin. Alam mo, sa sobrang bad ko, iniisip ko na pinakikisamahan na lang talaga nila ako dahil sa nakakatulong ako sa amin financially pero kung mawawalan ako ng maitutulong sa kanila eh papaalisin na nila ako anytime. Kaya ang ginagawa ko eh ayun nga, hindi na ako gaanong uma-attach. Nakakalungkot no. Hindi ko din alam kung papaanong napunta sa ganito yung pamilya namin. Hay.

Dahil naman dito sa second na parte na buhay ko na naapektuhan ng pagbabago ko, hahaba pa ng bonggang bongga yung post ko. Nagsanga-sanga na kase. Btw, tungkol naman ito sa mga kaibigan ko. Grabe talaga no! Lahat na lang ng "nagmamahal" sa akin eh parang tinataboy ko dahil sa takot ko na wala namang kasiguraduhan kung susukuban ba talaga ng takot ng pag-iisa yung buhay ko sa hinaharap.


Hindi ko akalain na pati mga relasyon ko sa mga kabigan ko eh maapektuhan. Hay. Last Saturday, me naka-sched dapat  akong lakad with my friend. Manonood dapat kami ng Fast Five. Eh biglaang nasira ang plano. Bakit? Eh kase na-stuck siya sa community service nila ng mga classmates niya. Btw, guess what kung ano ang community service nila. Since it's summer and nag-aaral sila para maging doctor, ang community service nila is libreng... CIRCUMCISION. Yeah, you've read it right. Take note, magse-2nd year pa lang sila sa Medicine. Nagtataka ako na pwede na palang gumawa ng ganoong klaseng procedure yung mga "fresh" students na katulad nila. Anyway, so ayun nga, hindi kami natuloy. So ako, dahil sa biglaang pagbabago ng plano which I really hate, kesa masira ng bonggang bongga yung araw ko, naghanap na lang ako ng makakasama. Una kong niyaya yung bestfriend ko. At hindi ko alam kung maayos ba ang kinalabasan ng paguusap namin. Nahalata siguro niya na nagtatampo ako sa kanya. Eh kase naman, lagi na lang ako ang nag-i-initiate ng plano para magkita kame. Ok lang naman sa akin na hindi kame magkita for such a long time kase sanay na ako. Ang hindi ko lang matanggap eh bakit laging ako na lang yung kelangang magyaya. Ok, forgiven na yun. Keri na. Isa pang isyu, siguro laging busy siya. Ok lang din. Keri pa. Pero yung malalaman ko na alis pala siya ng alis kasama yung boyfriend niya, ok pa din naman. Hindi ako nagseselos. Wala akong karapatan. Ang nararamdaman ko? It's more of envy. Bakit? Eh kase bakit sa boyfriend niya lagi siyang me time pero saming mga close friends niya, wala masyado. Hay nako. Nagtatampo ako. Kaya siguro naiparamdam ko sa kanya yung lungkot ko nung magka-text kami. Maliwanag sa mga text ko na ok lang, ako na lang mag-isa manonood pero mahahalata mo na me tampo factor kase nung sinabi ko sa kanya na ok lang, ako na lang manonood mag-isa, sabi niya, iusog ko na lang daw yung movie time ko. Sabi ko naman, hindi pwede, kase naka-sched na tsaka sila na lang ng boyfriend niya yung manood next week. Dun niya siguro nahalata na me inggit ako sa bf niya. Hindi na siya nagreply after nun. Hindi ko alam kung bakit. Nagtext pa ako ulit na ibang movie na lang yung panoorin namin kase naka-scked na talaga yung Fast Five ko noong araw na iyon pero hindi na siya nagreply. Ang insensitive ko no. Isang magandang samahan na naman ang nalagyan ng lamat dahil sa pag-te-"testing" ko. Hay. Ano ba naman to?! Wait nga, nakakaumay na ang drama ko. Change mode.

____________________








Nagyaya ako ng ibang makakasama pero lahat sila, hindi pwede. Kaya napagdesisyunan ko na that time na manonood na akong mag-isa. Pero nalaman ko na manonood din pala yung mga college friends ko kaya naisipan ko na lang sumama sa kanila. Hindi pa kase ako prepared manood magisa. Hahaha. So ayun nga. Sabay kameng pumunta ng isa kong friend sa Rob Ermita. 7:00pm yung pinakamalapit na showing. Eh past 6pm na nun and hindi pa kame nagdidinner kaya naisipan naming dun na lang sa pang 10pm yung panoorin. Nagwa-wonder lang ako kung bakit three hours yung interval ng bawat movie time. Anyway, sa Shakey's kame nagdinner. Maaga aga pa after naming kumain kaya umikot ikot muna kame. Nahati kame sa dalawang grupo kase hindi naman pala manonood yung iba. Nakipagkita lang pala sa amin then me iba silang agenda that day. Lol. Bago kame nakarating sa bilihan ng ticket eh nagtext yung isa naming friend na kasama sa humiwalay na group na meron palang showing time sa SM Manila na mas maaga sa 10pm na hihintayin namin sa Rob kaya ayun at fly fly kame sa SM Manila. Sakto naman ang pagdating namin at diretso kame sa paghahanap ng food na malalantakan inside the cinema. Then, ayon na. Yehey, palabas na. Lol.

Grabe! Yan lang masasabi ko. Grabe talaga. As in super grabe! Hahaha. Super ganda niya. Grabe talaga. Vin Diesel never fail to amaze me. Sa totoo lang. Lahat ng palabas niya na napanood ko eh pawang magaganda talaga. Grabe talaga. Wala na kong masabi. Ayaw kong ikuwento kase hindi ako magaling magkwento. Hahaha. Pero isa lang masasabi ko, masyadong mura ang halaga ng ticket sa ganda nung movie. As in. Sulit na sulit. Hahaha. Hanggang ngayon nga eh hindi pa din ako makaget-over sa movie. Lalo na dun sa bugbugan ni Vin Diesel and The Rock. Grabe talaga yun. Akala ko me mamamatay talaga sa kanila. Goshness. Ako nasasaktan para sa kanila nun. Lol. Pero ang pinakafavorite kong part dun is yung hatak hatak ng dalawang kotse yung vault na ninakaw nila na me lamang pera na nagkakahalaga ng $100M. Bongga diba? Bongga talaga. Hahaha. Grabe talaga yugn part na yun. Grabe talaga. Shetness, puro "grabe" na lang yung nasasabi ko. LOL. Eh kase naman grabe talaga yung movie when it comes to special effects. Ooooohhhh Yeeeaaahhh talaga.




Yun lang. Ang masasabi ko lang. GRABE! Echos. Ngayon pa lang eh inaabangan ko na agad ang Fast and Furious 6. Sana siya ulit bida. Anyway, makukuha na ng mga friends ko yung 14th month nila sa katapusan ng May. And nauto ko sila na ilibre kame ng movie next time. Kaya ngayon pa lang, me plano na agad kame. Ang next stop? PIRATES OF THE CARIBBEAN: ON STRANGER TIDES! OH YEAH! Excited na ko. Masaya yun for sure. And the fact na libre yun, isa pang Oh Yeah! Hahaha.

I'm giving this movie a rating of 9.9 out of 10.  LOL


Keep safe guys! Godbless. :-)