A Blast from the Past

Alam niyo ba, nain-love ako dati sa thesis partner ko. Sabi nila, don't mix business with pleasures kaya ayun hindi ko na lang pinansin yung nararamdaman ko sa kanya. Madalas lang akong malungkot ng mga oras na iyon dahil naghalo halo na yung mga pressures sa school works, yung mga prblema sa bahay tapos sinamahan pa nung kakatwang nararamdaman ko para sa kanya. Nakakatawa lang isipin na ni sa hinagap eh hindi ko talaga in-imagine na sa dinami dami ng cuties sa school, sa kanya pa ako nahulog. At ang pinakamasaklap pa, inakala ko pa noon na makakaget-over na ako sa taong minahal ko ng sobra sobra, si Covin.

Meeting naming noon para sa OJT nang banggitin ng aming future coordinator sa thesis na kailangan na naming mamili ng aming magiging partner sa thesis para makapag-start na kame ng pagse-search para sa magiging topic namin. Anyway, just quick background, ang thesis namin eh tungkol sa enhancement ng isang algorithm na gagamitin for a specific na application. Nagsimulang umingay ang klase. Right there and then, sabi niya sakin, kame na lang daw ang maging magpartner. Btw, wala pa akong nararamdaman para sa kanya ng mga panahong iyon. Natuwa ako sa gesture niyang yun kase bihira lang yung nagkakayayaan yung mga hindi naman masyadong magkaka-close na maging mag-partner. Pero dahil medyo nagkakagulo pa sa partnering yung klase,sabi ko na lang sa kanya, "Sige, tignan na lang natin. Sabihan na lang kita kapag tayo na talaga yung magka-partner". Syempre medyo malakas yung loob ko nun kase alam ko na kahit papaano, kahit mangyari yung worst case scenario na wala akong makapartner, kakayaning kong mag-isa. Chos! Makapagyabang lang. Hahaha.

Nagulat na lang ako sa bilis ng mga pangyayari na parang medyo I felt betrayed kase ganito yun. Odd number yung bilang ng circle of friends ko. Eh kelangan, partners lang talaga as long as pwede. Tapos nalaman ko na lang na nagkaroon na ng mga secret partnering yung mga friends ko. Yung isa, keri lang kase default na talaga na yung mag-bf yung magpartner kaya ayun, even number na yung bilang naming magkakaibigan. Kaso yung isa, kinuha niya yung super friend niya sa kabilang block kaya ayun, odd number na lang kame ulit. Lima actually. Yung dalawa, since sila yung maka-close samin kase tahimik sila pareho, sila na yung nagpartner. Yung dalawa pang natira maliban sakin yung medyo nagtampo ako ng konti kase nga nagulat ako na me prior na pala silang usapan na sila na yung mag-partner without even notifying me kahit alam nila na ako na lang talaga yung matitirang walang partner. Ang worse pa, hindi ko pa sila naging kagroup sa ibang subjects kase six persons lang per group tapos six na sila tapos grabe nag-away pa kame nung isa kong friend kase me usapan na kame na kame yung magiging magkaka-group tapos nalaman ko na ibang list pala yung pinasa nila sa prof namin. Kasama ako sa list na yun pero hindi kasama yung partner ko (magkapartner na kame nang mga panahong ito). Eh mahirap yung hindi mo kasama yung partner mo sa isang group kase patayan nga talaga. Halos sa lahat ng oras, kasama mo yung group mo lang kaya kapag hindi kayo magkasama ng partner mo sa thesis sa group mo sa ibang subjects, malaki ang posibilidad na mapabayaan niyo yung thesis niyo. Pero echos na lang sakin yung mga pangyayaring iyon. God really moves in mysterious ways. Hindi ko kase alam kung anung mangyayari samin kung hindi nangyari ang mga nasa itaas.

Naku, lumayo na ako sa storyline namin ni Pakner (tawag niya sakin kaya ganito na din tawag ko sa kanya dati). Ayun na nga, naging magpartner na kame kase no choice na ko. Chos! Hindi naman sa pagchuchurva pero kase kung me ibang choice talaga ako na mas ka-close ko, mas pipiliin ko yun. Eh kaso wala nga. Kaya wala na kong nagawa. Hahaha. Tapos eto na. Natapos na kame sa OJT pero nung mga time na yun, matagal tagal na din kaming  naghahanap ng magiging topic namin sa thesis. Ganito kase yun. Sa Thesis I, kailangan mo lang magkaron ng topic. Tapos sa Thesis II naman, ii-implement niyo na yung topic niyo. Para sakin, mas mahirap yung Thesis I kase sobrang hirap i-please yung mga panelists para ma-approve yung topic niyo. Mahilig pa naman ako sa mga me computation kase Math geek talaga ako kaso lahat ng mga ipasa kong topic na me kinalaman sa numbers eh rejected lahat. Wala talaga akong naipasang topic sa coordinator namin kaya binabawi ko na yung sinabi ko kanina. Hindi ko pala kayang magsolo. Wahahaha. Tapos in fairness, dalawa dun sa mga topic na pinasa ni Pakner eh ok sa coordinator namin. Dun na nagsimulang um-ok yung pakiramdam ko sa kanya. No, hindi pa yung love; yung gaan pa lang ng loob. Eh kase nga hindi naman kame ganun talaga ka-close diba! Then ayun na. Dumating na yung time na super duper mega over busy na namin. Halos kame kame na lang na magkakagroup yung magkakasama. Tapos hindi ko na din masyadong nakakabond yung mga close friends ko talaga.

Alam niyo ba, grabe ako magkaron ng mood swings. Daig ko pa ang babae sa pagbabago ng mood ko. Tapos super duper pa yung inferiority complex ko that time kase mahirap lang talaga ako. Bwahahaha. Ang drama. Lol. Kaya ayun nga, medyo naging aloof ako sa mga kagroup ko. Hindi naman super aloof pero hindi ko talaga maibigay yung buong sarili ko sa kanila. Yung tipong all-out talaga. Kase lima ang lalaki sa group kasama na ako, yung close friend ko lang ang babae. Eh kaso kasama niya lagi yung bf niya kaya wala talaga akong kachokaran buong taon na yun. Hahaha. Sa sobrang kabusyhan namin that time, lagi kaming nasa Cavite sa bahay nung isa naming ka-group para sa walang katapusang mga overnights. Grabe talaga yun. Naisip na lang namin na medyo inconvenient kung dun na lang kame lage kaya guess what, nagrent pa kame ng room na malapit sa school. Hindi kase kame pwede dun sa mga bahay ng mga ka-group ko. Ayun, dun na nagsimula yung pagkahumaling ko ke Pakner. Hahaha.

Part II coming soon.

P.S. Sa hinaba haba nito, hindi pa nagsisimula ang dramang pinagdaanan ko habang nahuhumaling ke Pakner hanggang sa stage na namuhi ako sa kanya. Abangan. Parang teleserye lang. Bwahahaha.

____________________

Last Friday night, yeah we danced some tabletops and we took too many shots, think we kissed but I forgot. Chos! Nung Friday, nakita ko na naman si Mr. Earthquake. Nagpaconsult kase yung mga classmate niya sakin na kagroup niya. Hindi ko alam kung bakit kasama siya tsaka yung isa pa nilang blockmate. Siguro namiss niya ko. Anong magagawa ko? CHOS! Nagulat lang ako na nandun siya. Nung una kase, yung tatlong proponents lang yung mineet ko tapos kinuha ko lang yung docu nila then tumuloy kame sa dinner ng kasama ko. Sabi ko sa kanila, check ko na lang over dinner yung documents nila then magkita kame ulit after para sa verdict ko. Tapos nung nagkita-kita na ulit kame, nandun na siya. Ayun. Hindi na ako masyadong kinikilig. Konti na lang. Malaking factor talaga sa pagkabawas ng pagtingin ko sa isang guy yung paggalang ko sa pagkakaroon niya ng karelasyon. Tapos dinagdagan pa ng kasungitan niya. Hindi iya kase ako nireplyan kahit isang beses sa text! Bwiset! Hahaha.

Grabe, anlandi ko! Alam niyo ba, parang medyo me crush na din ako sa partner ni Mr. Earthquake sa thesis. Inaway ko yun dati kase medyo me pagkademanding siya. Tapos nagsimula akong humanga sa kanya dahil sa mga notes niya sa Facebook. Magaling siya. Me art ang pagsulat niya. Nakakatuwa lang. Ang hindi ko lang feel eh yung pagkahumaling niya sa isang Korean girl. Hindi naman sa nag-iinarte ako. Nakakalungkot lang isipin na madami namang babae sa paligid niya na abot kamay niya lang. Ang tadhana nga naman mapagbiro, nakakatakot. Madalas madaming hindi makakaintindi. Ayun lang. Maka-segue lang ng pagda-drama. Hahaha. Sana makita ko ulit sila. Malay natin... single naman si Mr. Demanding. ECHOS!!! Yeah, yan na ang tawag ko sa kanya simula ngayon. XD

Yun lang. Keep safe guys. Godbless. :-)