METAMORPHOSIS V

Hindi makatulog si Marco ng gabing iyon. Iniisip niya ang application niya sa company nila Raynard. Ano nga kaya ang mangyayari sa pagaapply niya dun? Makakapasok kaya siya? Naisip din niya ang mabilisang pagiiba ng mood ni Raynard kanina habang inaassess siya.

“Bakit kaya ganun yun? Di bale, malalaman ko dinyun kung matatanggap man ako sa company nila.”, Nasa isip ni Marco bago siya napapikit at nakatulog.

Hindi na kaagahan ng magising si Marco kinabukasan. Pagtingin niya sa kanyang cellphone ay mayroong ilang mensahe ang natanggap niya. Ang ilan ay galing sa mga kaanak niya sa probinsyang kanyang pinanggalingan. Nagaalala na ng sobra sobra ang pamilya niya. Sinabi naman niya ang kanyang plano sa mga ito ng tawagan niya ang mga ito. Galit man ang kanyang ina ay wala na naman itong magagawa. Pumayag naman ito sa kanyang plano basta ba araw araw siyang pinapatawag sa kanila. Hindi pa rin niya sinasabi ang tunay na dahilan ng kanyang paglalayas.

Pagkatapos nilang magusap ay tsaka niya naalala ang isa pang natitirang mensahe sa kanyang cellphone. Unknown ang number. Kinakabahan na may halong excitement niyang binuksan ang mensahe na may pagasam na isa sa mga companies na inaplayan niya kahapon ang nagtext. At hindi nga siya nagkamali.

“Good day Mr. Aquino. This is Mr. Mondragon form ITech Philippines. This is about your employment application. My team decided to tell you the result of your application in personal. I have told to one of my staff to meet you outside the office due to some problems here. Kindly reply if you’re interested with the meeting for me to schedule it.”, yan ang nilalaman ng text.

Kaagad na nagreply si Marco at nagreply din naman si Mr. Mondragon. Napagusapan na ang meeting place and time. Kaagad na gumayak si Marco para umalis. Ngayon din kase yung napagkasunduang petsa.

Habang papunta sa Glorietta si Marco ay iisa lamang ang nilalaman ng kanyang isip. Ano ba ang magiging resulta?

Hindi nagtagal ay nakarating na siya sa kanyang patutunguhan at nagulat siya ng mapagsino ang kanyang kameeting.

METAMORPHOSIS IV

“Ok Mr. Re… I mean, Raynard.”, pagsuko ni Marco.

“Yan! Ok, so let’s start. First of all, this will not be a formal interview. Me mga itatanong lang ako sa iyo na makakatulong sa pag assess ko sayo. Is that fine with you?”, paliwanag ni Raynard.

“Sure Raynard”, sagot ni Marco.

Nagsimulang magtanong si Raynard ng personal information about Marco. Pagkatapos ay sa educational background naman. Matapos yon, napansin ni Marco na masyado ng nagiging personal ang mga tanong ni Raynard tungkol sa kanya pero hindi na lamang niya iyon pinansin. Wala naman siyang magagawa kundi sagutin ang mga tanong na yun. Naikuwento na ni Marco halos lahat ng pwede niyang ikuwento dahil sa dami ng tanong ni Raynard.

“So, what brought you here in Manila?”,tanong ni Raynard.

Kinabahan si Marco sa tanong na yun. Bakit nga ba siya nasa Maynila. Para ba makahanap ng trabaho. Isa na yon pero hindi yun ang pangunahing dahilan kung bakit siya umalis sa kanila. Diba tinakasan niya yung manyakis niyang step father. Pero hindi niya pwedeng sabihin yun. Nakakahiya. Hindi niya alam kung paano sasagutin ang tanong na iyon.

Matagal na natahimik si Marco. Tatanungin na dapat siya ni Raynard kung bakit hindi siya makasagot ng biglang me kumatok.

“Yes?”, tanong ni Marco sa kumatok.

“We have a meeting at 3 o’clock remember?”, paalala ng isang colleague ni Raynard.

“Oo naman. We’re about to finish na nga eh.”, sagot ni Marco. Umalis na ang co-employee ni Raynard.

“Shit. Tumingin siya sa relo niya. 2:55 na pala. Masyado ata akong nasiyahan sa interview kaya nakalimutan ko ang meeting. Buti na lang me nagpaalala sa akin.”, bulong ni Raynard sa sarili.

“Sorry for the interruption Mr. Aquino. I have a meeting within five minutes. I think I have the necessary information to assess you. I’ll call you as soon as I’m finished with your employment evaluation. Is it okay with you?”, pormal na sabi ni Raynard kay Marco.

“No problem Mr. Reyes.”, nagulat na naman si Marco sa biglang pagiiba ng mood ni Raynard pero hindi niya ito pinahalata.

Lumabas na sila ng kwarto. Tumuloy na sa kanyang meeting si Raynard. Kumain naman si Marco sa malapit na fast food para magmeryenda. Pagkatapos ay umuwi na rin maya maya.

Hindi makatulog si Marco ng gabing iyon. Iniisip niya ang application niya sa company nila Raynard. Ano nga kaya ang mangyayari sa pagaapply niya dun? Makakapasok kaya siya? Naisip din niya ang mabilisang pagiiba ng mood ni Raynard kanina habang inaassess siya.

“Bakit kaya ganun yun? Di bale, malalaman ko dinyun kung matatanggap man ako sa company nila.”, Nasa isip ni Marco bago siya napapikit at nakatulog.

METAMORPHOSIS III

“Mr. Aquino, meet Mr. Raynard Reyes. He’ll be the one to assess your application.”, pagtatapos ng interviewer ni Marco.

Namumutlang tumayo si Marco para abutin ang nakalahad na kamay ni Raynard. Nagtama ang kanilang mata at napansin ni Marco na nakangisi ito. Lalo tuloy siyang kinabahan.

“I’m pleased to meet you Mr. Aquino.”, may pagdiin sa huling sabi nito.

“Same here, Mr. Re.. Reyes.”, nabubulol na si Marco sa kaba at pagkamangha sa mga di maipaliwanag na nangyayari.

“By the way, I have to go. Mr. Aquino, Mr. Reyes will explain to you some things about your application.”, sabi ni Mr. Mondragon, ang interviewer ni Marco.

“Ok Sir.”, ang tanging nasabi na lang ni Marco.

Lumabas na ang interviewer ni Marco at nagharap sila ng kanyang evaluator.

Siya si RAYNARD REYES, 20, graduate ng Psychology sa isang prestigious university. Matalino, mayaman, gwapo. May itinatagong lihim sa kanyang pagkatao.

“You look nervous Mr. Aquino.”, pangiinis ni Raynard.

“Just a bit Mr. Reyes.”, depensa ni Marco.

“Huwag na tayong magpakapormal Marco. ”, nagulat si Marco sa biglang pagbabago ng mood ni Raynard. “Just call me Raynard.” Dugtong niya.

“I don’t think it’s not appropriate Mr. ”, hindi na nagawang tapusin ni Marco ang kanyang sinasabi dahil pinutol na siya ni Raynard.

“And I don’t think you have a choice. Kagustuhan ko yon. Sige ka…” nagkibit balikat si Raynard habang nakatingin sa resume ni Marco at nakangiti.

Parang nahiwagaan naman si Marco sa mga pinagsasabi ng kausap. Parang kagabi eh super sungit pa nito pero ngayon ay ambait bait na. Parang iabng tao na ang kaharap niya. Hinayaan na lang niya ang gusting mangyari nito dahil dito nakasalalay ang kinabukasan niya dito sa lungsod.