Hay. After so many days, nakapagpost uli. ang oa kasi ng sked eh. overnight ngayon, maaga ang pasuk kinabukasan. Gawa ng thesis dito, Compiler naman ang next. Haykz... Nainspire akong mgsulat ngayonn dahil sa isa na namang pangyayaring nangyri sakin ngayong araw na alam kong hindi ko makakalimutan sa buong buhay ko. And ito ay tungkol na naman ke Covin.
Seminar kanina ng block 1 ng CS, and full force ang mga CS students sa pagattend dahil kelangan ata nilang mpuno ung auditorium. Nagulat ako ng malaman kong invited pala ang mga 4th year ECE studs. Kaya aun, naexcyt sa notion n pupunta sila Covin. At indi nga ako nagkamli ng hinala. Aun, at pglingon ko ay nakita ko siya. Then pumsok na kmi ng friends ko. After that, hinanap ko siya pero wala p rin, hindi ako mapakli kaya niyaya ko ung 1 kong friend n lumabas sandali ng audi para tignan kung pupunta ba talaga sila. Aun at nakasalubong ko siya sa pinto!!! Tumuloy pa rin kaming bumaba para hindi ganun kaobvious.
Pagbalik nmin, nagulat ako ng makita ko na ung nsa likod lang ng row namin ung inupuan nila. Sa sobrang gulat ko, sa ibang upuan muna ako umupo. Kinabahan ako bigla ng marinig kong tinatawag nila ung name ni Covin. Obviously, ako ung tinatawag nila. Kinabahan tlga ako ng sobra sobra. Ibig sabihin kase nun, alam na nilang lahat na crush ko si Covin. And the mere fact na isang batalyon silang mga lalaki made me feel so small. Yung upuan xe na nilipatn ko is 1 row ahead lang dun s dapat na uupuan ko. Nagulat ako ng mkita ko silang lumilipat dun sa row sa likod ko kung san nandun ung mga friends ko. The shittiest thing is dun pa siya umupo s likod ko. Kundi b nmn sila mga walanghiya. Balak talaga nila akong gaguhin. Shitness tlga. Aun nga, ngkatotoo ung hinala ko. Tawag pa din sila ng tawag. And worst, tinatawag nila ako sa pinagsama naming name. Where the heck nila nakuha ung name na un? Indi ko nmn ginagamit un s iba; sa plurk ko lang pero wala naman akong friend sa plurk na friend ni Covin. Dedma na lang pero naiiyak na ko s sobrang hiya. Imagine that, niloloko k ng maraming tao including your crush sa harap ng mga friends mo. Duh!
Aun, thank God at ngsimula na yung seminar. Tumahimik na ng konti. Pero alam ko na patuloy pa din yung kagaguhan na nagaganap sa likuran ko. Kaya natulog na lang ako sa sobrang lungkot. Hay. Aun, in God's grace, naisipan ng mga friends ko na umlis na sa hell na lugar na un. Aun. Madami pang nangyari pero indi ko n ikukuwento. LOL.
Mula nung time na nrinig kong tawagin nila ako s pinagsama naming name, inisip ko na kung anu anung panunumbat ang sasabhin ko sa friend ni Covin na minsan kong nakakachat. Malamang kase eh xa ang me pakana ng lahat ng mga kagaguhan na ginawa nila skin. Kaya pagka ol na pagka ol ko, piniem ko agad xa. Aun at ngsori nmn xa. akala nia daw eh close na kami kaya ganun na lang siya makapanggagu. Hay. Ok na ko ngayon. Hindi na naiiyak tulad ng nararamdaman ko knina. Hay. Sana lang ay indi na maulit ang nakakahiya naman talagang bagay na un. Un lng poh. Nglabas lamang ng sama ng loob.
Yngatz guyz and Godbless...=)
No comments:
Post a Comment